Dağarcık - Şubat 2012 (2. baskı)

Zamanımızın Paradoksu III -

Dış Uzayı fethettik, ama iç dünyamızı edemedik. Daha büyük işler yaptık, ama daha iyi işler yapamadık.

Grammy ödüllü ABD'li oyuncu ve yazar George Carlin, Tarih içinde zamanımızın paradoksunu sıralamaya devam ediyor:

“Geçimimizi sağlamayı öğrendik, ama yaşam kurmayı öğrenemedik. Yaşamımıza yıllar kattık, ama yıllara yaşam katamadık. Aya gidip gelmeyi öğrendik, ama yeni komşumuzla karşılaşmak için caddenin karşısına geçmekte sorunumuz var. Dış Uzayı fethettik, ama iç dünyamızı edemedik. Daha büyük işler yaptık, ama daha iyi işler yapamadık."

-oOo-

GERÇEK KURABİYE HIRSIZI

Bir gece, kadının biri havaalanında bekliyordu. Uçağının kalkmasına daha epeyce zaman vardı. Havaalanındaki dükkândan bir kitap ve bir paket kurabiye alıp kendisine oturacak bir yer buldu. Kitabını açmış okurken, yanında oturan adamın olabildiğince cüretkâr bir şekilde aralarında duran paketten kurabiye almakta olduğunu fark etti. Bir taraftan kitabını okuyup kurabiyesini yiyor, bir taraftan da Kurabiye hırsızı kurabiyeleri yavaş tüketirken, sinirlenmesini engelleyemiyordu. Kendi kendine düşünüyordu; “Kibar bir insan olmasaydım, şu adamın gözünü morartırdım!” Her kurabiyeye uzandığında, adam da elini uzatıyordu. Sonunda pakette tek bir kurabiye kalınca, “Bakalım şimdi ne yapacak?” dedi kendi kendine. Adam yüzünde asabi bir gülümsemeyle son kurabiyeyi alıp ikiye böldü ve yarısını kadına uzattı. Kadın kurabiyeyi adamın elinden kapar gibi aldı ve “Aman Tanrım, ne cüretkâr ve ne kaba adam; üstelik bir teşekkür bile etmiyor!” diye düşündü. Hayatında bu kadar sinirlendiğini anımsamıyordu. Uçağın kalkacağı anons edilince, derin bir nefes aldı ve rahatladı. Eşyalarını topladı ve çıkış kapısına yürüdü. Kurabiye hırsızına dönüp bakmadı bile. Uçağa bindi ve rahat koltuğuna oturdu. Daha sonra kitabını almak üzere çantasına uzandı. Birden gözleri şaşkınlıkla açıldı. Gözlerinin önünde bir paket kurabiye duruyordu! Çaresizlik içinde inledi. “Bunlar benim kurabiyelerimse eğer, ötekiler de onundu ve benimle her bir kurabiyesini paylaştı!” Üzüntüyle, özür dilemek için çok geç kaldığını anladı. Kaba ve cüretkar kurabiye hırsızı kendisiydi.

KISSADAN HİSSE: Başkalarını suçlamadan önce dönüp kendimize bakmalıyız.