Ayakta

Gültekin Samanoğlu -

Sevincin büngül büngül çoğalır, yeniksek içten içe ağlardın.

Dualarındı bizi büyüten;

Ak saçlarınla aydınlanırdık.

Soframızın beti bereketi,

Bacamızda türüm türüm tüten

Ateştin, hiç sönmezsin sanırdık.

Dar geçitleri geçerken vardın

Sevincin büngül büngül çoğalır,

Yeniksek içten içe ağlardın;

Elin değen her şeyi tanırdık.

Cılız fideler senden güç alır,

Kusurlu saksılar gülümserdi.

Gözüne takılan en zor örnek,

Elini ve tığını severdi;

Bizden çok, onlarla konuşurdun.

Her yeni yuvaya temel direk,

Çevreye barış köprüsü kurdun.

Ezanlar, “Aziz Allah!..” dediğin;

Sana çağırıyor, ağlamaklı.

Müslüman serviler selam durmuş.

Seccaden ve iyimser tesbihin;

Karacaahmet’e doğru bir kuş…

Sen suyu tükenmeyen bir göldün,

Bizim gözpınarlarımız kıraç.

Kasım yapraklarıyla döküldün.

Ama düşmedin elden ayaktan;

Ve kimselere olmadın muhtaç;

Ağaçlar gibi ayakta öldün!

Gültekin Samanoğlu

(1927-2003)

Editörün notu: Antolojilerde rastlanmayan bu şiir Hisar Dergisinin yaprakları arasında unutulmuş.