Cahit Sıtkı Tarancı Üçlemesi

Hakan Güller'in sesinden...

TUTSAM ELLERİNDEN AĞLARSIN

Tutsam ellerinden ağlarsın.

Benek benek büyür karanlığım.

Nokta nokta korkutur seni.

Tutsam ellerinden ; ağlarsın

Toprak kokar avuçlarım , kan kokar.

Ben hoyrat gecelerde boy atmış fidan,

Boz bulanık sularda yıkanmış , arınmışım.

Geceleri çok yakınım yıldızlara,

Işığa çıkınca bir karışım.

Tutsam ellerinden ağlarsın.

Doğduğum köyü bir bilsen.

Gece gecemden büyük,

Acısı acımdan derin.

Tutsam ellerinden , üşür ellerin!

YALNIZLIK

Geniş, siyah gölgesi hayatımı kaplayan, Tepemde kanat germiş bir kartaldır yalnızlık. Kalp çarpıntılarıyla günleri hesaplayan Bir benim, benim olan bir masaldır yalnızlık.

Gördüm yapraklarımın bir bir döküldüğünü, Baharda yaşamanın bilmedim nedir tadı. Gemi yüzü görmeyen bir limanın hüznünü Kimsesiz gönlüm kadar hiçbir gönül duymadı.

Bir ayna parçasından başka beni kim anlar, Bir mum gibi erirken bu bitmeyen düğünde? Bir kardeş tesellisi verir bana aynalar; Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde?

RÜYAMIZ

Bir havuz kenarında yan yana oturmuşuz;

Bu su bizim gölgemiz, biziz şeffaf ve temiz.

Su sesine uyarak bir şarkı tutturmuşuz,

Açılan güller gibi suda gönüllerimiz.

Ne vakitten beridir burada oturmuşuz?

Dünden, hatta bugünden bile yok haberimiz.

Yaşamanın en güzel noktasında durmuşuz,

Bir huzur ahengine dalmış gönüllerimiz.

Uyanabilir miyiz sanki böyle rüyadan?

Asırlar kadar uzun, müphem ve tatlı bir an,

Biz o kadar sarhoşuz, o kadar sarhoşuz biz!

İşte gözlerimizde bu suyun derinliği,

İçimizdedir işte bu suyun serinliği;

Biz o kadar, o kadar birbirimiziniz.

CAHİT SITKI TARANCI

(1910-1956)