top of page

Editörden

  • Yazarın fotoğrafı: rizakati
    rizakati
  • 24 Mar 2021
  • 2 dakikada okunur

Düşünü-YORUM

Gerçek dostluklar ortak hüzün, ortak noksanlık, ortak dertle birbirine yakınlaşan kişiler arasında var olur. Aynı şekilde zengin, aynı şekilde mesut olanların ortak paydaları sabun köpüğü gibidir, uçar.

Mesnevi'den bir Öykü

ree

Bir gün, bir bilge, kendi türleriyle uçmayı reddeden ayrı cinslerden iki kuşa rastlar yol kenarında. Hayli merak eder bu iki farklı yaratığın nasıl olup da kendi aileleriyle, ait oldukları yerlerde yasamak istemediklerini, nasıl olup da bir 'yabancı 'yı kendi kardeşlerine yeğlediklerini.

Biri karga, biri leylek...O kadar farklıdır ki kuşlar ihtimal veremez birbirlerini sevdiklerine, türdeşleriyle değil de birbirleriyle uçmayı yeğlediklerine. Öyle ya, karga dediğin kargalarla uçmalıdır, leylek dediğinse leyleklerle.

Yaklaşır ve merakla inceler kuşları. Ta ki her ikisinin de topal olduğunu keşfedinceye kadar. O zaman anlar ki, birlikte kaçar, birlikte uçar, beraber yaşamaları beklenenlerin yanında tutunamayanlar. O zaman anlar ki, sahip oldukları değil, sahip olmadıklarıdır kimilerini birbirlerine yakın kılan.

Topal kuşlar birbirlerinin 'arızalarını' bilir ve sömürmek ya da örtmek yerine kabullenirler öylesine. En sahici dostluklar ortak varlıklar üzerine değil, ortak yoksunluklar üzerine kurulanlardır. Aynı şekilde zengin, aynı şekilde mesut olanların ortak paydaları sabun köpüğü gibidir, uçar. Ortak acı, ortak hüzün, ortak pürüzdür esas yakınlaştıran, yaklaştıran...."(Mesnevi, II.cilt)

***

ree

Evet! Bizleri birbirimize yakınlaştıran özel bağlar vardır. Hepimizin farklı farklı yaşanmışlıkları olsa da, dostlarımızla bizi yakınlaştıran en önemli noktamız benzerliklerimizdir bazen. Bizi görünmez iplerle birbirimize bağlayan bağ paylaşımlarımızdır bazen de . Paylaşımlarımız arttıkça birbirimizi daha iyi anlar, daha çok yardımcı oluruz.

"Damdan düşenin halinden damdan düşer anlar" misali. O anda ne hissettiğini en iyi aynı olayı daha önce yaşayan kişi bilir. İnsanın bazen konuşmaya mecali kalmaz. Bir tek ses duymak istemez. Böyle anlarda sadece başını yaslayacağı bir omuz arar, bu hali anlayıp omuz olanlar bizimle aynı kaderi paylaşanlardır.

Bazen de eksiklerimizdir bizleri birbirine yakın kılan.

Birbirimizi olduğu gibi kabul etmek, değiştirmeye çalışmadan, kınamadan, üzmeden kurulan dostluklar da sağlam olur. Aynı dertten muztarip olan, başkasını aynı olaydan nasıl eleştirip, kınayabilir ki.

-oOo-

Yorumlar


© 2021 İstanbul - Türkiye

bottom of page