Matine Bitti, Suare Yok

Adam diyor ki gelebilsem yeniden dünyaya;

Sakat olsa vücudum, gözlerim kör de olsa,

İsterim yaşamayı hayatı sil baştan bir daha.

Bense istemem böyle bir durumu.

Değerlendirebilecek olsam da tecrübeyle hayatı;

Yenisi unutturacak olsa bile önceki turumu.

Yanlış anlamayın isyan değil bu reddediş

Kim böyle bir ikrama nankörlük edebilirmiş?

Benimki sadece yaşanmış olanı kayıtsız kabulleniş.

Olası güzellikler yaşandı bütün ihtişamı ile.

Çekildi sıkıntılar bazı sabır, bazı ahu vah ile

Şu ana kadarki yazılmış şekliyle tamamı ile.

Koklanacak bütün çiçekler koklandı.

Güller derildi; papatya falları bakıldı.

Açılan bütün yollardan gidildi; yoldaki bütün basamaklar çıkıldı.

Kimi hızlı, kimi Ahmet Haşim’in tarifiyle ağır ağır...

Kiminden de inildikçe irtifa yükseldi.

Kaç basamaktı saymadım üç mü, beş mi yoksa binlerce mi?

Kimisi uzun geldi; yordu mafsallarımı.

Kısa idi bazısı; her kısa olan gibi tatlı mı tatlı.

Kısa olan da, uzun olan da geçti ve bitti.

Kimi yol keyifli geldi, kimisi dikenli.

Bu yanılsamanın sebebi sadece vehimdi.

Her basamakta vehmettim bu son basamak mı diye.

Aradım çıkarken basamaklarda biz iz bir emare.

Yoluma çıkanların gözlerinin içine baktım

Çoluk çocuk demeden dikkatle...

Her adımda aradım Azrail'in gölgesini.

Sanki görsem değiştirecekmiş bir şeyleri gibi.

Ama dedik ya her şey yaşandı ve görüldü.

Kaçınılmaz olan ve takdir olunan şekliyle.

Bundan dolayı istemem bir tur daha.

Nasıl olsa zahirde farklı olsa da aynı şamata.

Nasıl ki kaç zaman kaldı bilinmese de ömürden.

Gene de insan duramaz keyif peşinde aklı bir karış havada koşturup durmaktan.

Ben razıyım bugüne kadar gördüğüm tattığım acı tatlı mukadderattan.

Gaip Hayalin Mukallidi